รายงานสำคัญที่จัดทำโดยรัฐบาล NSW ได้เสนอการยกและขยายภาษีสินค้าและบริการ และแทนที่อากรแสตมป์ด้วยภาษีที่ดินแบบกว้างๆ รายงานเปิดตัวที่National Press Clubเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคมโดยเหรัญญิก NSW Dominic Perrottet ประธานคณะกรรมการ David Thodey และสมาชิกกลุ่ม Jane Halton รายงานกล่าวถึงสิ่งที่เคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เหล่านี้จะทำให้ออสเตรเลียพร้อมสำหรับอนาคต แต่พวกเขาเคยตกต่ำในอดีต
อากรแสตมป์ที่อยู่อาศัยของรัฐนิวเซาท์เวลส์เทียบเท่ากับภาษี
ทรัพย์สินในอัตราครึ่งหนึ่งถึงสองเท่าของอัตราเทศบาลในปัจจุบัน การเปลี่ยนจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งอาจใช้เวลา10 ถึง 20ปี ผู้แพ้ (ผู้ที่จ่ายในอัตราที่สูงกว่า) มีจำนวนมากและมีแนวโน้มที่จะมีปากมีเสียงมากกว่าผู้ชนะ (ผู้ที่พบว่าการย้ายบ้านถูกกว่า)
และข้อเสนอเกี่ยวกับภาษีสินค้าและบริการนำไปสู่การชี้นิ้ว – ต่อเครือจักรภพเพื่อรอรัฐและรัฐรอซึ่งกันและกัน การเสนอปัญหาของรัฐในการแก้ไขปัญหาของเครือจักรภพเป็นสิ่งที่น่าสนใจสำหรับทุกคนยกเว้นเครือจักรภพ
รายงานของ Todey เป็นการปรับปรุงจากรายงานที่ผ่านมาหลายฉบับ แต่ก็พาดหัวข่าวใหญ่เช่นกัน รัฐต่าง ๆ มีปัญหาอย่างแท้จริงเกี่ยวกับการออกแบบภาษีและการจัดการของรัฐบาลกลางในปัจจุบัน แต่กลยุทธ์ที่คุ้มค่ากว่านั้นอาจมุ่งเน้นไปที่การปรับปรุงระบบที่พวกเขามีอยู่
การปรับปรุงใหม่ช้า แต่มีประสิทธิภาพ
การซ่อมแซมสถานะที่มีอยู่แล้วนั้นง่ายกว่า มีข้อโต้แย้งน้อยกว่า และเกือบจะได้ผลพอๆ กับโปรแกรมใหญ่ๆ ที่โดดเด่น แม้จะน่าตื่นเต้นน้อยกว่าก็ตาม
การทบทวนล่าสุดที่ฉันเข้าร่วม ซึ่งจัดทำโดย Australian Housing and Urban Research Institute พบว่าเป็นการดีที่สุดที่จะเริ่มต้นจากสิ่งเล็กๆสร้างแต่ละกรณี และย้ายทีละน้อย
ประการแรก รัฐบาลของรัฐควรยกเลิกการลดหย่อนภาษี ใน ปัจจุบัน การทำเช่นนี้ใน NSW สามารถเพิ่มการจัดเก็บภาษีที่ดินได้ 27% การเก็บภาษีเงินเดือนเพิ่มขึ้น 19% และเพิ่มอากรแสตมป์ 9%
ประการที่สอง ใน NSW จะมีคุณค่าในการทบทวนข้อเสนอที่ล้มเหลวในปี 2017 เพื่อแทนที่อากรแสตมป์ประกันภัยด้วยการเก็บภาษีทรัพย์สินตามทรัพย์สินและบริการฉุกเฉินที่ใช้กับบ้านทุกหลังที่
ต้องการการป้องกันอัคคีภัย ไม่ใช่เฉพาะบ้านที่มีประกันรองรับ
รัฐส่วนใหญ่ได้ทำไปแล้ว การจัดเก็บจะวางรากฐานสำหรับทรัพย์สินที่มีส่วนร่วมมากขึ้นในรายได้ของรัฐและสร้างสถาปัตยกรรมที่จำเป็นสำหรับภาษีที่ดินสำหรับการแลกเปลี่ยนอากรแสตมป์
ก่อนหน้า: หลังไวรัสโคโรนา เราต้องการระบบภาษีที่ใช้งานได้ ไม่ใช่ภาษีเพิ่มและอัตราไม่สูงขึ้น
ประการที่สามและไม่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง รัฐควรปรับปรุงการบริหารภาษีของตนเสียใหม่ ความคิดริเริ่มอย่างหนึ่งคือภาษีเงินเดือนที่ประสานกันในระดับชาติซึ่งบริหารงานโดยสำนักงานภาษีของออสเตรเลีย
อีกประการหนึ่งคือการเผยแพร่การประมาณการช่องว่างทางภาษี สำนักงานภาษีพบว่าการเผยแพร่การประมาณการของสิ่งที่ไม่ถูกจัดเก็บเมื่อเทียบกับสิ่งที่สามารถรวบรวมได้นั้นเป็นพื้นฐานในการระบุสิ่งที่ไม่ได้ผล
ไม่มีแนวคิดเหล่านี้สร้างหัวข้อข่าวใหญ่ แต่จากผลงานที่ผ่านมาของแนวคิดที่ดึงดูดพาดหัวข่าวขนาดใหญ่จนถึงตอนนี้ พวกเขามีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จมากกว่าแนวคิดที่ทำได้
Gilead ประกาศราคาทั่วโลกของ remdesivir เมื่อวันที่ 29 มิถุนายนที่ 390 เหรียญสหรัฐต่อขวด เดอะการ์เดียนรายงานว่าค่าใช้จ่ายของรัฐบาลสหรัฐฯ จะอยู่ที่ 3,200 ดอลลาร์สหรัฐฯ สำหรับการรักษาหกวัน ในทางตรงกันข้าม ต้นทุนการผลิตเรมเดซิเวียร์อยู่ที่ประมาณ93 เซ็นต์สหรัฐฯสำหรับการรักษาหนึ่งวัน หรือน้อยกว่า 6 ดอลลาร์สหรัฐฯ สำหรับหลักสูตรทั้งหมด
แรงจูงใจในการทำกำไร
แทบจะไม่เป็นความลับเลยที่กิเลียดแสวงหาผลกำไรจากผลิตภัณฑ์ของตน เมื่อต้นปีที่ผ่านมา บริษัทได้ยื่นขอ “ ความพิเศษเฉพาะของยากำพร้า” เป็นเวลา 7 ปีสำหรับเรมเดซิเวียร์ ซึ่งเป็นสถานะที่ขยายระยะเวลาการคุ้มครองสิทธิบัตรของยา และมีเป้าหมายเพื่อเป็นแรงจูงใจด้านกฎระเบียบในการพัฒนายาสำหรับโรคหายาก ถ้าโควิด-19 หายาก!
สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาของสหรัฐอเมริกาอนุญาตให้มีการผูกขาด 12 วันหลังจากองค์การอนามัยโลกประกาศให้ COVID-19 เป็นโรคระบาด ความเคลื่อนไหวดังกล่าวได้รับการวิจารณ์อย่างหนัก และตั้งแต่นั้นมา กิเลียดก็ได้ยกเลิกสถานะยากำพร้า
กลุ่มผู้บริโภคในสหรัฐฯ Public Citizen ประมาณการว่าผู้เสียภาษีในสหรัฐฯ ยุโรป และเอเชียได้บริจาคเงิน70.5 ล้านดอลลาร์ในการพัฒนายาเรมเดซิเวียร์ รายชื่อทุนของรัฐบาลสหรัฐฯนั้นน่าประทับใจและทำให้เกิดคำถามว่าเรมเดซิเวียร์ควรเป็นสาธารณสมบัติหรือไม่ กิเลียดยังคงผูกขาดการขายโดยถือสิทธิบัตรในหลายประเทศซึ่งสิทธิบัตรฉบับล่าสุดมีอายุถึงปี 2579
แนะนำ 666slotclub / hob66
